شهید بهشتی :
ما در شرایط فوقالعاده هستیم، با دشمنهای مختلف روبهرو هستیم، حکومت نظامی اعلام میکنیم»؛ این در اسلام نیست. برای اینکه میدانید علی(ع) با دشمنان گوناگون روبهرو بود؛ در حال جنگ با معاویه هم بود؛ هیچ هم حکومت نظامی اعلام نمیکرد. نه تنها حکومت نظامی اعلام نمیکرد، حتی برای خودش حرس و پاسبان هم نگذاشته بود. آزاد در میان مردم می آمد و صریحاً میگفت: «آن روزی فساد در جامعه رخنه میکند و زمامداران به صورت بت در میآیند که رابطه مستقیم میان مردم و زمامداران بکلی بریده شود.»
از نظر فقه اسلامی «حجاب» حرامِ مطلق است.
حجاب یعنی چه؟ یعنی اینکه زمامدار طوری زندگی کند که هر کس میخواهد پیش او برود باید از دربانی، مأمور تشریفاتی یا رئیس دفتری اجازه بگیرد. باید حداقل هفتهای یک بار، روزی یک بار، مقداری که برای شرایط زمان و مکان کافی باشد؛ در اختیار عموم باشد. «آقا، ترورش میکنند!» بکنند؛ چه کسی از علی(ع) ارزندهتر، که ترور شد. خوب، ترورش کنند.
جامعهای که بخواهد روی کاکل زری یک آقا پایش بند باشد، اصلاً، مرگ بر این جامعه! خوب، ترورش کنند؛ چه میشود؟ یکی دیگر سر جای او میآید. اگر جامعه، جامعه است، یکی دیگر سر جای او میآید. اگر بنده از جان خودم میترسم؛ اصلاً نباید زمامدار بشوم. کسی که از جان خودش میترسد نباید زمامدار شود. اینها در اسلام دگم است. من میگویم دگم، دگم، دگم؛ برای اینکه بدانید اینها هیچ قابل انعطاف نیست.
منبع : اصول انضباط تشکیلاتی در اسلام ؛ سخنرانی در جمع اتحادیه انجمن های اسلامی در اروپا